Het nieuwe normaal betekent voor ons dat wij veel vanuit huis werken. Nu heb ik het ‘geluk’ dat ik veel van mijn werk aan de keukentafel via mijn laptop kan doen. Ik bouw voornamelijk websites voor contacten van Doarpswurk, dus ik kan mijn werk thuis goed voortzetten. Toch heeft corona ook invloed op mijn werkzaamheden. Nu ondersteun ik mijn collega’s bijvoorbeeld bij het maken van -vooral visuele- content bij corona gerelateerd nieuws op onze website, en ik heb onlangs een poster ontwikkeld met corona-maatregelen die worden gebruikt bij dorps- en buurthuizen. Ik ben dus minder zichtbaar als persoon, maar vind het prettig om meer op de achtergrond mijn steentje bij te dragen aan het waardevolle werk dat we met zijn allen doen, zowel in algemene zin als nu in ‘corona-tijd’.
Het is jammer dat ik al een tijd niet meer naar het mooie Raerd heb kunnen rijden en geen collega’s heb gezien. De hele week thuis werken wordt eentonig, maar gelukkig zijn we hier in Nederland weer op de weg terug en blijkt dit hopelijk het “tijdelijke abnormaal”, zoals een collega het mooi omschreef. Ik kan weer wat dierbaren zien en geniet van mijn bloeiende tuin die ik her en der aan het pimpen ben naar een vogelvriendelijke tuin.
Er hangt al een mooi vogelhuisje, een blikvanger dat één van mijn broers tijdens de corona-uitbraak nog net voor mij heeft kunnen bouwen, als therapievorm in een centrum waar hij op dat moment helaas moest revalideren wegens persoonlijk leed. Vlak daarna ging alles op slot, ook daar. Geen bezoek meer en veel therapievormen die stopten. Dat huisje heeft voor mij dus extra waarde en staat min of meer symbool voor een vreemde, roerige periode, maar ook nieuw leven, toekomst. En de topprestatie die mijn broer toen leverde. Gelukkig maakt de patiënt het (naar omstandigheden) goed, en met mij en mijn tuin gaat het ook prima. Ik zie al steeds wat meer corona-proof bezoekers dankbaar door de zaadjes en bessen scharrelen. Er valt ook in corona-tijd nog genoeg te genieten.
Tekst & foto: Hilco Wiersma
