1 mei 2020
Interview door mijn dochter Elin:
“ Wie schrijft er deze week een blog over werken in corona tijd? “ Jaaa! zei ik dit keer enthousiast, ben normaal niet zo’n schrijver, maar had bedacht om mijn dochter te vragen. Met typecursus, dus razendsnelle vingers en in corona-thuis tijd bleek het een goed idee!
Lees haar zelfbedachte vragen en mijn antwoorden hierop, best moeilijk om begrijpelijk te blijven kwam ik wat beschamend achter :P….
Wat doe je bij Doarpswurk, en wat probeer je ermee te bereiken?
Bij Doarpswurk ben ik adviseur, en dat betekent dat ik inwoners van dorpen in Friesland probeer te helpen bij het realiseren van ideeën en plannen voor het dorp. Ik probeer te bereiken dat de plek waar mensen leven zoveel mogelijk naar hun zin is. En dat ze dat het beste kunnen doen met eigen ideeën.
Wat is er veranderd sinds de corona tijd?
De grootste verandering is dat ik niet meer naar de dorpen toe ga en de mensen die ik voorheen aan tafel sprak nu via de telefoon spreek. En dat ik al mijn collega’s alleen maar via videobellen kan zien en spreken. Ik ben ook veel meer gaan nadenken over het werk dat ik doe en of ik het echt nuttig vind. Als je nu kijkt naar de zorg, dan is dat werk echt van belang en op de een of andere manier wil ik me altijd bezig blijven houden met dingen die van belang zijn. Gelukkig heb ik de bevestiging gekregen dat ik dat nog steeds aan het doen ben.
Hoe heb je die bevestiging gekregen?
Bijvoorbeeld door alle bestuurders van dorpshuizen en dorpsbelangen te bellen dan krijg je te horen dat mensen zich echt zorgen maken om hun dorpshuis en de eenzaamheid van dorpsbewoners. Zo’n dorpshuis is echt belangrijk voor een dorp. Door de ideeën die ik van vorige gesprekken heb gekregen, kan ik tips doorgeven of uitleggen hoe ze goede ideeën mogelijk kunnen maken. Er is nu bijvoorbeeld geld van de provincie voor kleine goede ideeën zoals een biebkast in het dorp maken zodat mensen toch nog boeken kunnen ruilen, of dat dorpsbelang zaden uitdeelt aan alle dorpsbewoners voor een pompoenen wedstrijd. Allemaal van die mooie ideeën die met een beetje geld weer wat meer plezier geven. Op donderdag 30 april hadden we meer dan 100 aanmeldingen voor een videogesprek over anderhalve meter afstand houden in dorpshuizen en wijkcentra, ja het werk is van belang. Prachtig om zoveel mensen zo betrokken te zien bij iets wat hen niet direct persoonlijk aangaat, samenhorigheid!
Heb je er moeite mee dat het nu anders gaat dan eerst?
Nog niet, want ik geniet nu nog heel erg van het rare bijeffect dat ik jullie, mijn kinderen, extra veel mee kan maken. Dat ik een wens zomaar in vervulling kan laten gaan door thuis les te geven (soort van) met blunders, plezier en verbazing. Ook de manier hoe ik nu contact heb met de mensen, die ik heb gebeld over de dorpshuizen of dorpsbelangen zijn echt mooie en wezenlijke gesprekken. Ik weet dat er ondertussen hele erge dingen gebeuren en er veel persoonlijk leed en eenzaamheid is. Als er om mij heen iets is wat ik kan doen, dan doe ik het. Boodschappen halen, poes verzorgen of even een extra belletje. Echt veel lukt niet, de dagen zijn snel vol en lijken nog sneller voorbij te gaan dan voorheen. Binnenshuis is het dus nog genieten. En buitenshuis veel onzekerheid die lelijke en mooie dingen met zich mee brengt.
Interview en tekst: Elin van der Voort
Foto door: Riejanne Bouma
Foto van: De snel tikkende handen van mijn dochter Elin 😊(11 jaar)
