18 oktober 2023
Zomaar wat uit mijn agenda
Het is oktober en ik kreeg het verzoek om een blog te schrijven, ‘t kjellet swier. Het valt niet mee om een onderwerp te bedenken, daarom een paar gebeurtenissen uit mijn werk. Ter relativering, naast de verschrikkelijke gebeurtenissen in Israël zijn mijn belevenissen natuurlijk klein.
Er is een dorp wat al langer strijd om een dorpshuis te krijgen, het is lastig om aan te geven waarom dit elke keer niet doorgaat. Het heeft geen zin om met de vinger te wijzen wie hier verantwoordelijk voor is maar toch…. Ik bewonder, als adviseur, de doorzettingskracht van deze groep vrijwilligers; de langdurige inzet, elke keer net niet een positief besluit krijgen of het gevoel hebben dat men niet gehoord wordt, terwijl men een dorpshuis erg mist in de gemeenschap!
Een dorp kan niet zonder een ontmoetingsplek, dit blijkt vaak weer in elke gemeenschap, hoe klein of groot ze ook is. Een overdekte plek om samen te kunnen komen, gemeenschapszaken te kunnen delen, gewoon elkaar te ontmoeten, een toneelspel op te kunnen voeren, te kunnen klaverjassen enz. Als dit er niet is “verdort” de lokale samenleving, de samenhang raakt weg en men gaat meer en meer voor zichzelf leven. En we raken meer en meer van “ús lok op 1” vandaan! Daarom blijven wij als Doarpswurk vrijwilligers ondersteunen om hun wens voor het dorp te realiseren.
Dan is een klein dorp bezig met het optimaliseren van haar dorpskern. Het is mooi om samen te werken en proberen doelstellingen te realiseren en gezamenlijk een proces op een niveau verder te krijgen om uiteindelijk te realiseren wat men voor ogen heeft, namelijk de modernisering van de dorpskom. Persoonlijke belangen en emoties kunnen soms zorgen voor een trage voortgang van een proces met een algemeen belang.
De kerkelijke gemeenschap in Fryslân is verenigd in de Stichting Alde Fryske Tsjerken, men overlegd periodiek in Fryslân. Vele zaken komen aan de orde van subsidie tot verbouw en ook verandering van de functie van kerkelijk gebouw. Met name voor dit laatste punt zitten wij aan tafel. Er komen steeds vaker geluiden uit de lokale samenleving “ús tsjerke stiet leech”, kunnen wij hier ook een andere bestemming aan geven. Het gebouw staat midden in de samenleving en wij willen dat het ook weer een gebouw van de samenleving gaat worden, kan dit? Dat dit een proces is waar soms zeer veel water bij de wijn moet snapt iedereen, veel sentimenten/ belevingen passeren de revue in een dergelijk proces. En er is veel mogelijk, wanneer het proces om te komen tot een ontmoetingsplaats goed doorlopen wordt. Dan is uiteindelijk de gehele gemeenschap tevreden en blijft er een gebouw staan, waar weliswaar het oorspronkelijke karakter van verloren is gegaan, maar vervolgens een ontmoetingsplaats voor het hele dorp voor terugkomt.
Zo maar een paar algemene zaken, waar ik mij mee bezig houd als adviseur van Doarpswurk, wat maakt dat ik enthousiast naar een afspraak ga en nieuwsgierig ben om gezamenlijk het onderwerp/probleem proberen tot een goede oplossing te brengen. Vaak lukt dit omdat mensen uiteindelijk van goede wil zijn en het “beste “voor ogen hebben voor hun gemeenschap. Het is mooi om hier een steentje aan bij te dragen door mijn werk!
Ik begon over Israël, het is voor mij te groot, maar ik hoop dat men ook in het klein probeert naar oplossingen te zoeken, naar mijn bescheiden mening zal ook dit bijdragen aan een vreedzaam proces.
Voor mij zit de kracht in de gemeenschap, wanneer mensen gezamenlijk iets willen, dan is het ook te bereiken. Dit is mijn overtuiging en de gezamenlijk trots én bijdrage aan “Lok op 1” in een groter geheel.
Titus Sijmonsma
