Afgelopen weekend heb ik in het ziekenhuis doorgebracht, mijn zoon had zijn onderarm op twee plaatsen gebroken en moest een operatie ondergaan. Nu is het ziekenhuis al niet de meest fijne omgeving om te vertoeven en in deze tijd al helemaal niet. Mijn bewondering en respect voor mensen, die werken in de zorg was al groot en die is in het afgelopen weekend alleen nog maar groter geworden. Vriendelijk, attent, lief en zorgzaam en – ondanks alle hectiek – oprechte aandacht. Wat kunnen wij veel van ze leren. Zoon is overigens gelukkig weer thuis en gaat een periode van gips en herstel tegemoet, maar ik heb er het volste vertrouwen in dat het goed met hem gaat komen.
Jaren geleden heb ik – samen met een organisatieadviesbureau – een training ontwikkeld voor adviseurs & verkopers. Doelstelling van de training was om vaardigheden te ontwikkelen, die een adviseur in onze optiek nodig heeft om beter te kunnen adviseren. Een bekende valkuil van veel adviseurs is dat het vermogen om goed en oprecht te kunnen luisteren niet altijd voldoende aanwezig is. Goed en oprecht luisteren, doorvragen, het oordeel uitstellen om van daaruit tot een passend advies te kunnen komen zijn vaak vaardigheden, die onvoldoende ontwikkeld zijn.
Om mensen uit hun comfort-zone te halen zijn we destijds de samenwerking aangegaan met een interventie-cardioloog. Hoe doe je dat nou als medisch specialist? Je hebt een spreekuur met 20 mogelijke patiënten waarvan je vooraf weet dat er 18 door moeten naar de psycholoog, 1 naar de longarts en 1 patiënt die daadwerkelijk door jou behandeld moet worden. Hoe zorg je ervoor dat je die ene eruit pikt? En dan ook vaak nog onder tijdsdruk.
Uiteraard zijn vakinhoudelijke kennis & ervaring onontbeerlijk. Maar wat ik vooral ook van hem geleerd heb is het vermogen om ‘te resetten naar 0’ bij elke nieuwe patiënt. Na elke patiënt die hij zag, nam hij minimaal 1 minuut om ‘te resetten naar 0’. Kleine en korte meditatie oefeningen om het hoofd weer wat leeg te maken. Zijn bewustzijn weer op scherp te zetten, zodat de volgende patiënt weer de aandacht kreeg die hij/zij verdiende. Alsof het de eerste patiënt was die hij ooit had gezien.
Ik moest afgelopen weekend veel aan zijn verhalen denken. En nu ik dit proza aan het schrijven ben, vind ik het wel een passende vergelijking. Ook in ons werk waarin wij vrijwilligers, initiatiefnemers en anderen ondersteunen en faciliteren is het van belang dat wij ‘resetten naar 0’. Omdat zij onze oprechte aandacht en steun verdienen. Zij zijn het tenslotte die het verschil maken.
Ik wens jullie allemaal een prachtig, mooi, inspirerend en vooral gezond jaar. En blijf ‘resetten naar 0’!
Theo Andreae
Foto: Pixabay
