De in Leeuwarden opgegroeide Henriette woont sinds vijf jaar in Woudsend. Toen ze hier kwam wonen kon ze niet bevroeden dat ze vijf jaar later in het dorpshuisbestuur zou zitten. Tijdens een activiteit die zij vorig jaar organiseerde voor kinderen werd ze aan haar jasje getrokken: of ze niet zitting wilde nemen in het dorpshuisbestuur. ‘Ik was er niet op uit en dacht als ze me nodig hebben dan vinden ze me wel’, vertelt Henriette nuchter.
Henriette hield de boot af, maar het dorpshuisbestuur wist haar te vinden én te strikken. Ze zat nog maar net in het bestuur of de beheerder en met hem twee bestuursleden stapten op. ‘Voor mij was alles nieuw en er werd weinig overgedragen, want alles zat ‘yn ‘e holle’. Er stond niets op papier.’
Dat was even schakelen voor Henriette en haar collega-bestuursleden. ‘Dan moet je aan de slag. Je moet er in ieder geval voor zorgen dat de grote evenementen zoals de sleepbootdagen en het skûtsjesilen door gaan. Vanaf half april hebben we dat gedaan en we zijn geen klant kwijt geraakt’, vertelt Henriette trots. ‘Ik ben eigenlijk ook wel trots op ons bestuur en de vrijwilligers dat we de zaak draaiende hebben gehouden.’
Nieuwe beheerder
De tent moest niet alleen draaiende worden gehouden, het bestuur moest ook nog op zoek naar een nieuwe beheerder. ‘Ik ben zonder enige kennis in het bestuur gestapt, er lagen geen verslagen van eerdere vergaderingen of overdrachtsdocumenten. Eddy Lania heeft ons geholpen met documenten en raad, daar hebben we toen veel aan gehad.’
‘Voor je als nieuw bestuurslid weet wie er aan de knoppen zit ben je een paar maanden verder. Een soort kraampakket van Doarpswurk met daarin de tien belangrijkste dingen waar je tegen aanloopt als nieuw bestuur en waar je terecht kan met je vragen zou mij erg geholpen hebben’, vertelt Henriette.
Het is uiteindelijk allemaal goed gekomen en vanaf één september start de nieuwe beheerder, Jilke Folmer. ‘Hoewel ik zijn moeder had kunnen zijn, ik ben vijfenzeventig, is het geweldig mooi om te zien dat we een enthousiaste jonge beheerder hebben, die organisatietalent heeft.’
Een weekend lang bruisen
Het dorpshuis is in 2017 nog ingrijpend verbouwd en herbergt nu een grote sportzaal, een prachtige grote zaal voor feesten en vergaderingen en een foyer met een schitterend uitzicht over de haven. ‘Aan het gebouw ligt het niet, alleen de mensen hebben het door corona nog niet eigen weten te maken’, vertelt Henriette rustig, ‘Net als een nieuw huis, moet het nieuwe dorpshuis ook eigen gemaakt worden. Daar gaan we het weekend van tien en elf september voor gebruiken.’
Het Uitfestival, de jaarlijkse aftrap van het nieuwe culturele seizoen van de gemeente Súdwest-Fryslân, valt tegelijk met de Doarpsbrûsdei dit jaar. Het Uitfestival werd voorheen er altijd een beetje ‘bij gedaan’ in Woudsend. ‘Ik heb gezegd dat moet je niet doen. Het Uitfestival moet plaatsvinden in het dorpshuis’, zegt Henriette vastberaden. In veertien dorpen en steden, waaronder Woudsend, vinden activiteiten plaats.
Het thema van het Uitfestival is dit jaar fierder. Woudsend staat die zaterdag in het teken van de zeevaart. Waar gingen die schepen uit Woudsend in de achttiende eeuw allemaal naartoe en wat deden ze op zo’n schip? ‘De historische kring gaat daar wat over vertellen en het shantykoor De Pôllesjongers komen zingen’, vertelt Henriette enthousiast. ‘De liedjes moet ik nog uitzoeken, het leukste is natuurlijk als iedereen de liederen mee kan zingen. Dan wordt het pas écht gezellig.’
Woudsend gaat niet één dag bruisen, maar het hele weekend. Op zondag is er ook nog van alles te beleven waaronder een heus ‘terugspeel theater’. ‘Tijdens de introductie van het Uitfestival in Sneek raakten we zo enthousiast dat ik gewoon brutaal ben geweest en dit theatergezelschap heb uitgenodigd. Woudsend kent vele historische verhalen, maar we maken zelf ook dag in dag uit verhalen. In de voorstelling op zondag worden die verhalen uit het publiek teruggespeeld. Zo kijk je met een andere blik naar verhalen uit je eigen dorp. Hartstikke leuk!’
‘Boel op de schop gooien’
Het bruisen gaat niet vanzelf weet ook Henriette: ‘Zo’n groot dorpshuis als De Driuwpôlle vul je niet zoals je je eigen huis vult. Daar moet je echt iets voor bedenken. Je hebt veel beweging nodig om aan je inkomsten te komen. Dat vergt een andere mentaliteit. We hebben de creativiteit nodig om de boel eens op de schop te gooien en het anders te doen dan we altijd deden.’
Het afgelopen jaar zijn Henriette en haar collega-bestuursleden daarmee aan de slag gegaan. ‘Voor mij was alles nieuw, maar nu na zes maanden kopjes koffie schenken en inkoop regelen, weet ik beter hoe alles werkt en wat er komt kijken bij het draaien van een dorpshuis. De informatie over initiatiefkunde van Doarpswurk heeft mij geholpen met anders kijken naar hoe je dingen organiseert.’
Het is ook de reden dat Henriette De Driuwpôlle gelijk aangemeld heeft voor de Doarpsbrûsdei. ‘Als alle dorpshuizen hun programma’s voor de Doarpsbrûsdei aanmelden dan wordt het een bewegend geheel. Dan gaat er écht wat gebeuren. We moeten er ook een gewoonte van maken om bij elkaar in de keuken te kijken en van elkaar te leren.’ Het dorpshuis in Woudsend is wat Henriette betreft de goede weg ingeslagen en ze kijkt uit naar het bruisende weekend. Al is er nog wel één zorg bij Henriette: ‘De hele boel gaat op de schop om nieuwe riolering aan te leggen vanwege wateroverlast. De vraag is of de gemeente rekening houdt met de Doarpsbrûsdei. Anders ligt de straat bij het dorpshuis open en dat zou niet ideaal zijn.’
Neemt jouw dorpshuis nog niet deel aan de Doarpsbrûsdei? Stuur een bericht via het formulier van de website (link hieronder) en laat iedereen weten dat jullie weer los zijn, ook door de vlag uit te hangen op zaterdag 10 september!
Tekst: Hendrik Tamsma
Foto’s: Henriette Gelinck
Op de headerfoto Henriette Gelinck en in het artikel Jilke Folmer
