20 november 2021

‘Iedereen heeft wel een verhaal te vertellen’

Tien jaar geleden kwam Linda Kooistra als ‘westerling’ in Niawier wonen. Ze dompelde zich onder in het dorpsleven en organiseert samen met een groep actieve vrouwen allerlei activiteiten. Ontmoeting staat daarbij centraal.

Linda Kooistra (69) en haar man Jan kochten tien jaar geleden hun huis in Niawier. Ze woonden in Alphen aan de Rijn en ze had een coördinerende functie bij het ministerie van OCW. Toen ze stopte met haar werk, werd ze actief in het dorp. Ze was een tijdje secretaris van dorpsbelang en is actief in de kerk en de dorpstuin. ‘Die dorpstuin verzorgen we met vijf vrouwen uit het dorp. We zijn er een middag in de week aan het werk en sluiten dat af met theedrinken op de picknickbank. Daar kunnen ook andere dorpsbewoners bij aanschuiven.’

Tijdens het werken in de tuin en het theedrinken komen veel ideeën naar boven, waarvan sommige ook concreet worden uitgewerkt. Zoals koken en gezamenlijk eten met ouderen en een high-tea in de zomer. ‘In januari gaan we weer breien voor het goede doel. En de deelname aan en de organisatie van de Verhalenavond is zo ook in ons groepje ontstaan.’

Tien jaar geleden kwam Linda Kooistra als ‘westerling’ in Niawier wonen. Ze dompelde zich onder in het dorpsleven en organiseert samen met een groep actieve vrouwen allerlei activiteiten.

Verhalenavond

De Verhalenavond is een productie van Pier21 en is ontstaan als onderdeel van LF2018. Het doel is om te luisteren naar elkaars verhalen en elkaar te ontmoeten. Dat kan overal zijn: bij iemand thuis, in de kerk, in het dorpshuis of de supermarkt, noem maar op. In 2019 waren in Niawier-Wetsens vijf locaties met een verhalenverteller waar mensen naartoe konden. Dit jaar was het de bedoeling om op vier locaties mensen te ontvangen en verhalen te vertellen, maar vanwege de oplopende coronabesmettingen is daar een streep door gezet.
De Verhalenavond zelf op vrijdag 26 november gaat wel door. Er worden nu op 15 tot 20 grotere locaties in Fryslân door meerdere vertellers verhalen verteld. Het publiek kan met een geldige QR-code naar binnen en blijft tijdens de optredens zitten.

De afgelopen zomer was Niawier-Wetsens één van de drie ‘proeftuinen’ voor de Verhalenavond. Op vier plekken vertelden dorpsgenoten persoonlijke verhalen. ‘Daar gaat het om, je persoonlijke verhaal’, zegt Kooistra. ‘Iedereen heeft wel wat te vertellen en mensen zijn daar ook best wel nieuwsgierig naar. Wij hadden bijvoorbeeld een man die was geboren in Iran en het verhaal vertelde van een gebeurtenis die hij daar als twaalfjarig jongetje had meegemaakt. Het was een heel bijzonder verhaal.’

Zelf vertelde ze een verhaal over de bijzondere band die ze heeft opgebouwd met de Schotse schrijfster Kate Ashton. ‘Voor mijn Friese les stuitte ik op het boekje ‘Buorfrou’ dat ging over het leven van Sijke Dykstra-Boersma uit Ljussens. Ik zag dat het oorspronkelijk in het Engels was geschreven en was nieuwsgierig wie die schrijfster was en wat haar hier in het noorden van Friesland bracht. Ik ontdekte dat ze nu in Schotland woont en voor dat land hebben wij toevallig weer een grote passie.’

Het contact werd gelegd en de klik was er meteen. Kate Ashton bleek inderdaad enige tijd in Ljussens te hebben gewoond en een boek te hebben geschreven over haar buurvrouw. Beide vrouwen hebben als ‘nieuwkomer’ in een klein dorp in Noord-Friesland veel gemeen. ‘Kate was getroffen door de sociale verbondenheid in de Friese plattelandsdorpen, net als ik dat ook ben’, vertelt Kooistra.

Wat zoekt iemand uit Alphen aan den Rijn in Niawier?

Die vraag hoort ze nog vaak. ‘Ik heb altijd gezegd: als ik niet meer werk, wil ik rustig wonen in een dorp en een mooie omgeving. Je zit hier vlak bij het Lauwersmeer en daar mogen we graag wandelen. Het vooroordeel van stugge Friezen in een saai dorp klopt echt niet. Iedereen groet elkaar en is in voor een praatje. We hebben hier veel meer contacten dan in Alphen aan den Rijn. Maar je moet er zelf wel wat van maken; als je achter de gordijnen gaat zitten, gebeurt er niks.’

Verhalenavond vrijdag 26 november 2021

Tekst & foto: Ida Hylkema