Reden voor de opheffing is dat de SBO de afgelopen paar jaar geen slagkracht meer had.
Het bestuur kampte al lange tijd met een kleine bezetting en bestond de laatste twee jaar nog maar uit 1 persoon. Daarnaast heeft de coronacrisis onverbiddelijk toegeslagen, met als gevolg dat veel voorgenomen SBO-activiteiten niet uitgevoerd konden worden en dat de contacten met de leden sterk verminderden. Er ontstond een wankel draagvlak voor de SBO en een afnemende behoefte om nog als collectief met elkaar op te trekken. De vele pogingen om aanvulling van het bestuur te krijgen hebben geen resultaten gehad. De SBO belandde daardoor min of meer in een slaapstand. De ledenvergadering besloot daarop – op advies van het bestuur – om de vereniging op te heffen.
De SBO kan terugkijken op een rijke geschiedenis. Na het stoppen van het Onderling Stadswijken Overleg (OSO) werd in 1992 de vereniging SBO opgericht. De collectiviteit werd stevig vorm gegeven en uitgedragen door de voorzitters Jaap Braaksma en Sietske Inberg. De SBO was een invloedrijke speler bij het behartigen van de bewonersbelangen. Maar gaandeweg koos de gemeente voor andere vertegenwoordigingsvormen. De belangenbehartiging voor de leefomgeving werd vooral in handen gelegd van wijkpanels. De wijk-, buurt- en dorpshuizen werden door de gemeente beschouwd als ontmoetingscentra met een activiteitenpakket. De SBO was kritisch op deze verandering en het ontstaan van een structuur die verder van de bewoners af ging staan. De rol als belangenbehartiger kon de SBO niet meer effectief waarmaken.
De bewonersorganisaties kunnen zich individueel aansluiten bij Doarpswurk en zich daarmee verzekeren van advies en steun voor hun activiteiten. De organisaties nemen daarbij zelf het initiatief om ook onderlinge samenwerking en collectieve actie vorm te geven.
Tekst: Berend Klopstra, bestuurslid SBO
Foto: Huizum-West van het wijkpanel
